Een dagje Banff

7 juni 2018 - Banff, Canada

Niet al te vroeg, want al genoeg gejakkerd, zijn we rustig wezen douchen in het toiletgebouwtje op de camping (dan stoot je je niet aan van alles in dat kleine hokje in de camper) en weer eens een gebakken eitje met spek genomen.

Daarna de weg gezocht naar de Sulpher Mountain Gondola, de stevige prijs voor het retourtje betaald en gewacht op onze beurt. Die werd al op het kaartje afgedrukt, maar twintig minuten later en gelijk ook de tijd dat verwacht werd dat we weer terug gingen (honderd minuten later)... Maar we mochten die tijd boven laten aanpassen in overleg met het personeel. Pfff, da’s effe anders als we gewend zijn in de Alpen. Maar, eerlijk is eerlijk, het was de moeite meer dan waard, wat een fenomenaal uitzicht. Je kon over het hele dal uitkijken en alle hoge bergen in de omgeving zien. Het hele plaatsje Banff lag aan je voeten, je hoorde de trein in de verte toeteren en iedereen liep helemaal verbaasd rond te kijken. De uitdaging om nog een soort Chinese Muur te beklimmen naar de volgende top hebben we maar gelaten voor wat ie was. Hier ontmoetten we twee dames uit Nieuw Zeeland die ook een geweldige reis aan het maken waren. Eerst een cruise naar Alaska en dan een treinreis met de Rocky Mountaineer, het mocht dus war kosten. Na nog wat koffie en apricot pie voor ‘a window with a view’ gingen we toch maar op de ons toegewezen tijd naar beneden.

Na een rondje om een enorm hotel dat al in 1888 gebouwd was, voerde de weg ons naar Surprise Corner, eigenlijk een grote stroomversnelling midden in het dorp. En natuurlijk naar het centrum, om souvenirs te jagen. Althans, dat deed mijn schatje voornamelijk, zoals dat gaat. Na nog een heerlijk plateau met allemaal wildproducten (wild zwijn, bison, eend, honing en nog wat kazen waar we niet zo van zijn, in een distilleerderij met restaurant, werd uiteindelijk de weg naar de camping weer gevonden. 

Nu moeten we koffers gaan pakken en hopen dat we geen overgewicht hebben (van de koffers, uiteraard). Dat merken we morgen vanzelf, vrees ik. We moeten weer redelijk vroeg op pad, want tijdens de spits stad-in is misschien een dingetje, dan de camper inleveren en even uitleggen wat we er van vonden ... Dan een taxi naar het vliegveld en maar wachten. We vliegen om 15:10 uur, wat dus 23:10 uur in NL is. Acht uur vijfenvijftig vliegen later zijn we er. In die tijd moeten we dineren, een goede nachtrust hebben en ontbijten, dus dat wordt nog haasten ... Gelukkig hebben we dit keer wat bijbetaald voor meer beenruimte en kan de stoel wat verder naar achteren, misschien helpt dat ... 

En dan hebben we gelijk opa en Jazz Culinair voor de boeg. Het houdt niet op! 

Foto’s