Op weg naar Banff

Rond kwart over tien togen we op pad om de mogelijke doelen van vandaag te bezoeken. Eentje - Moraine Lake - bleek al onmogelijk, omdat het rond die tijd al vol zat op het parkeerterrein daar. Gelukkig werd dat al bij de inrit naar dat meer aangegeven, maar het leek wel of er een zomerdag naar het strand was, zo vroeg zat het al vol. Nog maar even doorgereden naar Lake Louise om te kijken of het meer er met de zon erop er beter uit zag. Dat leek het geval te zijn.

De volgende stop was een stukje terug en opzij bij Emerald Lake. Wat een prachtige omgeving daar. Het Emerald Lake deed zijn naam eer aan, want het was inderdaad smaragdgroen. Onderweg ernaartoe hadden we al ongelofelijk veel mazzel dat Marijke vond dat er moesten stoppen bij een plek die Spiral Tunnels heet. Ik kon me er niet veel bij voorstellen, totdat bleek dat hier een heel stelsel van spiralen in de berg was gebouwd, waarmee treinen hoger uit konden komen binnen een korte afstand. Eerst zagen we maar een tunneltje, maar toen we even later en trein hoorden toeteren, bleek dat we die trein op meerdere plekken konden zien. De filmbeelden beloven heel wat, maar dat moeten we nog bekijken. Goeie zet van Marijke!

Onderweg richting Banff wilden we ook een beroemde bocht in de spoorlijn bezoeken waar de officiele fotograaf van Canada Rail, ene Morrant, een aantal wereldberoemde foto's van de treinen heeft genomen, al voor het eerst in de vijftiger jaren. Helaas bleek de weg waar de Morrant's Curve aan ligt wegens reconstructie helemaal gesloten, dus die vlieger ging niet op. Jammer. Dan maar door naar het volgende dat interessant leek: Johnston Canyon, een stukje voor Banff. 
Dat werd een hele wandeling met wat hoogteverschillen, maar na een half uur bereikten we de Lower Johnston Falls, die echt de moeite waar bleken. Je kon zelfs onder de waterval komen en daar een fijne spray over je heen laten komen.

Tenslotte bereikten we Banff, waar we in een Pub een Canadees biertje namen en vervolgens de gereserveerde plek op de camping gingen opeisen. Die blijkt - ondanks dat het een mega grote camping is - heel rustig, met alle gewenste aansluitingen en een washok in de buurt. Dat gaat dus wel lukken. Hopen dat de kachel het nu inderdaad weer goed doet, want dan hoeven we vannacht niet zo af te zien.

En dan gaan we morgen onze laatste hele dag hier in Canada krijgen. Is toch wel snel gegaan, maar dat heb je als je zoveel dingen ziet, dan vliegt te tijd. 
Er zullen wat weinig foto's komen, want de databundel is bijna op.