Niagara Falls

Vanuit ons hotel was het een kleine wandeling naar de 'Incline', een treintje dat ons naar beneden bracht. Dat scheelde een hele omweg, zoals ik eerder al aangaf. We komen echt wel aan onze stappen, want 12.000 is het minimum de afgelopen dagen.

De eerste verkenning over de rand bij de waterval was veelbelovend. Gelijk maar de stoute schoenen aangedaan en 'Niagara behind the falls' gedaan, een stel tunnels die je achter de waterval brengen. Omdat het nogal stuift hadden we een mooi geel regenpak gekregen. Hier hebben we voor pa Grif een flesje water gevuld waar hij om gevraagd had. Het geweld van het neerstortende water is enorm, echt indrukwekkend. De volgende attractie was een Disney-achtige beleving in een blauw regenpak. Weliswaar binnen in een zaal, maar film rondom, bewegende vloeren en geluid- en watereffecten. Erg leuk. Daarna ging het met de bus naar de cruise tot aan de voet van de waterval. Dit keer in een rood regenpak, en dat bleek geen overbodige luxe te zijn, want er kwam me toch een bak water en wind over ons heen! We waren aardig doorweekt toen het voorbij was, maar dat gaf niks, want een terrasje met zon en bier deed wonderen.

De laatste attractie hebben  nooit gezien, want die bleek volgens de bestuurster al dicht te zijn toen we in de bus wilden stappen daarnaartoe. Dan maar teruglopen naar het begin en nog maar eens een terrasje opgezocht ... Uiteindelijk zijn we gaan eten in de tent naast ons hotel waar we ook ons ontbijt kunnen nemen. Een jongeman hielp ons die nog ingewerkt werd door een strenge meesteres. Of het ooit wat wordt met hem ... wij denken van niet.

Al met al een hele leuke dag gehad hier, terwijl we verwacht hadden door hordes Aziaten geteisterd te worden die achter de reisleidster met vlag aan rennen, maar daar hebben we er maar een van gezien en die was haar groep nog kwijt ook ...

Het valt ons wel op dat er hier zo ongelofelijk veel verschillende bevolkingsgroepen zijn en dat die allemaal zo harmonieus en respectvol met elkaar omgaan. Wij Nederlanders vinden dat we een tolerant land zijn, maar wij kunnen -voor zover we het nu hebben kunnen zien- nog wel wat van de Canadesen leren. Je voelt je ook geen moment onveilig. 't Is tot nu toe een heel plezierig land in onze beleving. Vrijwel iedereen is trouwens wel eens in Amsterdam geweest en ze kennen ook allemaal 1 politicus uit ons land en dat is Wilders. Van Rutte hebben ze nog nooit gehoord. Grappig toch?

Morgen op naar de blokhut bij het Algonquin Park!