Op weg naar Niagara

Een stevige wandeling van een half uur naar de dichtstbijzijnde Avis leverde ons een ruime auto op.We hadden ingezet op een Chrysler 300 ('of vergelijkbaar') en eindigden met een SUV 4WD van Hyundai: de SantaFe. Een best ding, waar we onze hele berg koffers moeiteloos in kwijt kunnen.

Een beetje onwennig in het begin, maar uiteindelijk moeiteloos reden we de stad uit. Het was een grauwe dag, de bewolking hing weer halverwege de torenflats, maar het was droog en dat is het belangrijkste. De eerste bestemming was Niagara on the Falls. Dat is een rustiek plaatsje in een wijnstreek waar kennelijk geld zit: het ziet er allemaal reuze verzorgd, luxe, schoon en fris uit. Het heeft een leuk ouderwets straatje met allerlei soorten winkels: kunst, souvenirs, eten en drinken, maar dan allemaal niet al te toeristisch, hoewel het dat natuurlijk wel is. We hebben een fotowinkel bezocht waar een fotograaf zijn natuurfoto's verkocht in geprinte vorm met lijsten, net als ik een paar jaar geleden online probeerde. Hij heeft nog een stuk of 8 vestigingen in het land, waaronder een in Banff en Canmore, waar we nog heen gaan.

Na nog een biertje in een pub waar ze zelf produceerden, hebben we het fort bezocht waarmee de grens met de US werd bewaakt in vroeger tijden. In 1812 is hier een grote oorlog geweest, waarin de Amerikanen het fort veroverd hebben. Na een paar jaar hebben de Engelsen het weer terugveroverd, maar omdat het door de Amerikanen in een puinhoop was veranderd is het in verval geraakt. In 1937-1940 hebben ze deze belangrijke historische site weer in oude glorie hersteld. Als je het goed beschouwt stelt het niet heel veel voor, maar de historie maakt dat je er toch een bepaald gevoel bij krijgt. Het was een groot terrein van zo'n 200 bij 400 meter, ommuurd met drie meter hoge palen, waarin om de paar meter een gat zat om je musket doorheen te steken. Op de hoeken waren verhogingen gemaakt, met gaten om kanonnen doorheen te kunnen laten schieten. En dan de nodige barakken en het huisje van de commandant en zijn vrouw. Er volgen nog wat foto's.
We waren er vlak voor sluitingstijd, maar mocht er van de jongeman in uniform, die het wachten op vrijwel niemand kennelijk allang zat was, toch nog even naar binnen om in tien minuten tijd even een indruk te krijgen.

Tenslotte volgde de rit binnendoor langs de Niagara rivier naar een soort mini Las Vegas van het noorden: Niagara Falls. Aan de waterkant is alles keurig op orde, vooral rond het Casino, daar achter is het wat minder fraai. Onze hotelkamer met beloofd zicht op de waterval is heel ruim, met ramen aan achter-, zij- en (voornamelijk) voorkant en we kijken inderdaad op de waterval uit ... als die niet permanent in een wolk mist zou zitten ... Hopelijk klaart dat morgen op, als de zon er weer belooft zijn. Je kunt in ons gebouw ook naar het platform op de 14e verdieping en dan nog wat beter uitkijken over de omgeving. Helaas zit dat wel achter glas, met felle lampen achter je, die weerkaatsen in de ruiten, maar toch ...
Een rondwandeling  in het achterland leverde ons de avondmaaltijd op in een All-you-can-eat BBQ tent. Het was niet verkeerd, behalve voor de kilootjes misschien. De daarop volgende wandeling door het 'dorp' leverde alleen op dat we van boven uitzicht hadden op de rivier en de watervallen, maar er zat allemaal groen voor, dus niet optimaal. Om er echt bij de komen zijn er twee manieren: een hele lange (zeker 2 km) wandeling naar beneden, die je daarna ook weer terug moet klimmen, of tot morgen wachten en voor de deur van het hotel naar beneden kunnen met een lift, die dan wel open is. Dat gaan we dan maar doen, morgen.