De Hoodoos

Hoewel het nog regende hebben we het rondje in het Dinosaur Provincial Park toch even gemaakt, zij het met de wagen. Onderweg kwamen de prachtigste landschappen voorbij, met door rivieren en erosie afgegraven grond, en af en toe een huisje met daarin een afgegraven fossiel van een dinosaurus. Uiteraard met ene hele uitleg over hoe ie gevonden is, afgestoft is en wat het is. Achter glas. dat wel, want het moet goed blijven natuurlijk.

Daarna werd de tocht over de vlakten voortgezet. het werd ietsje minder vlak, er kwamen zowaar wat heuveltjes en we hebben vol verwondering zitten kijken naar de enorme stukken land die omgeploegd zijn. Sommige stukken liepen kilometers ver door, dus het moet een heidens karwei zijn geweest om dat om te ploegen. Uiteindelijk kwamen we bij Drumheller, het centrum van de Badlands-, dinosaurus- en Hoodoo-cultuur. Badlands noemen ze hier de gebieden waar niets te verbouwen valt, waaronder die rivierbeddingen die zo mooi zijn. Hoodoo's zijn kolommen van zandsteen, waar meestal nog een grote platte steen op ligt, die als een soort paraplu fungeert, maar uiteindelijk omvalt. Omdat wij er in de regen waren, viel op dat de zandsteen al snel in modder verandert en dat het dus een wonder is dat het er allemaal nog staat. Dus maar gauw een paar foto's genomen.

Die rivieren zijn vaak nog wel een breekpunt in de verbindingen hier. Heel af en toe hebben ze prachtige constructies verzonnen om toch ergens bij te komen, zoals de hangbrug die we bezochten (zie foto's). Een paar baldadige jongens maakten de wandeling daar wat onplezierig, maar dat hoort er bij.

Het volgende bezoekpunt was het Royal Tyrrell Museum. Ofwel een dinosaurus- en andere prehistorische opgravingen tentoonstelling. Heel mooi gedaan, duidelijk en overzichtelijk. De foto spreekt boekdelen.

Tenslotte ging de reis door naar het reisdoel voor de komende twee nachten: Stettler. Een provinciestadje, waar baseball voor kinderen kennelijk heel groot is, want er was haast geen plek te krijgen op de campings. Dit weekend zijn er weer allerlei wedstrijden en dat ouders brengen hun kinderen van heinde en ver om mee te kunnen doen. Met hun campers en vooral caravans van 12 meter, die ook nog aan alle kanten nog opzij opengaan ook, gewoon hele woningen. We staan nog ergens tussen geperst, maar dat maakt ons niet uit. 's Avonds aan het kampvuur hebben we hele leuke Canadese buren leren kennen, allemaal hardwerkende mensen die het van dit soort weekenden moeten hebben, want ze kennen hier over het algemeen maar 14 dagen vakantie en als je zelfstandig bent helemaal niet (want kost je twee keer: en de vakantie en het gemis aan inkomsten). Zo hoorden we dat er een gezin met drie kinderen van 11, 16 en 20 jaar een seizoenpas voor skien op anderhalf uur rijden van hun huis hadden voor totaal 400 euro. Dan gingen ze af en toe een zaterdag- of zondag heen en weer, want anderhalf uur rijden is hier niets.

De benzineprijzen zijn hier ook geweldig in Alberta: de helft van onze prijzen, maar hier vinden ze het enorm duur geworden ... Nou blijkt ons voertuig een op drie te rijden in de praktijk, dus we zijn niet rauwig om deze prijzen. Lastig was even dat je ongeveer weet hoeveel benzine er in je tank past (200 liter), de tank op 1/4 staat en je van te voren moet afrekenen hoeveel je gaat tanken (pre-paid). We hebben maar $ 125 betaald en dat bleek een halve tank te zijn.

Morgen gaan we treintje rijden. Weer een hoogtepunt!

P.S. er zijn weer meer foto's van deze dag dan je hier ziet. En je kunt je aanmelden voor de mailinglist, dan krijg je bericht als er een nieuw reisverhaal is.