De terugreis

Na het grondig 'reinigen' van de camper, lees: alle spullen weer in de koffers en tassen persen, zijn we - volgens afspraak met de campingeigenaresse - rond twaalf uur van de camping vertrokken en hebben de camper een paar honderd meter van de camping geparkeerd en hebben de laatste 200 meter gelopen naar een alleraardigst strand aan de tweede baai van Sydney. We hadden vanaf een terras vrij uitzicht op de start/landingsbaan van het vliegveld waar we later op de dag van zouden vertrekken. Jeumig, want een aaneengesloten keten aan vliegtuigen kwam er voorbij, zeg.

Om een uurtje of drie zijn we de camper gaan inleveren en met een taxi naar het vliegveld gereden. De kosten vielen reuze mee, we hebben hem $ 50 gegeven, wat € 35 is. In de taxi kreeg ik bericht dat ik een gesprek had gemist van broer Nico. Ik heb hem gelijk teruggebeld en hoorde ook wel geluid, maar geen stem. Ging er van uit dat zijn gesprek een vergissing was, maar toen we eenmaal door de douane waren belde Nico weer. Hij had eerder niet kunnen opnemen, want zat in verkeer en kon niet stoppen. Hij vroeg waar we waren ... want hij was drie uur naar het vliegveld komen rijden ... tragisch, want we konden niet meer terug ... was hij helemaal voor niets gekomen, want hij had niet verwacht dat wij al ruim vier uur van te voren zouden komen. Hoe vervelend ook, er was niets aan te doen. Hij vond het niet erg. We hebben noodgedwongen telefonisch afscheid moeten nemen.

De dames hebben in afwachting van de vlucht alle winkels platgelopen. Een late 'lunch' (want we krijgen aan boord over een paar uur ook weer een maaltijd) bij een Italiaans etenstentje maakte dan we niet verhongeren in de tussentijd. Lekker biertje erbij want we hoeven niet te sturen Over tweeëneenhalf uur gaan we. Het is overigens en beetje wezenloos dat het hier vandaag 32 graden was en dat ze dan op het vliegveld 'Let it snow' laten horen ...