Nico's schapenfarm bereikt

Na een tijdig vertrek uit Huskisson kwamen we rond de middag in Batemans Bay aan. Ons was verteld dat er net over de brug links een plek was waar je een hele beste Sea Food Salad kon krijgen. Die brug en dat links lukte wel, maar op zaterdag bleek het parkeren wat lastiger. Toen we uiteindelijk een plekje aan de andere kant van dit winkelcentrum hadden gevonden en die 500 meter teruggelopen hadden bleken er een hele rij Fish & Chips winkeltjes te zitten. En nog een aan de overkant, die een wachtrij van minstens 10 man had. Dat ging hem dus niet worden. Wel was er een restaurant waar we koffie konden drinken, dus dat maar gedaan.

Na een bezoekje aan de Aldi (ja, die hebben ze hier ook), waarbij ik iedere dame van mijn leeftijd goed bestudeerde om te zien of het niet toevallig mijn oud-klasgenoten was, waarvan ik weet dat  ze hier woont maar waarmee contact maken niet gelukt was.

Een uurtje kronkelige wegen rijden landinwaarts lag een mooi nationaal park. Een bordje gaf aan dat er een picknickplaats was. Die zal er best zijn, maar niet voor campers van 8 meter kennelijk, want bij het keren schraapte de kont serieus over de grond en was de eerste (lichte) beschadiging een feit. We hebben toen maar ergens aan een stoffige dirtroad geluncht.

Anderhalf uur later waren we er, de boerderij van Nico. Het laatste stuk over tweeëneenhalve kilometer dirtroad die de laatste stormvloed niet helemaal goed overleefd had en op de 'oprijlaan' wat zigzaggen om de bomen heen met de drie meter     vijftig hoge camper, maar we hadden het gevonden

 Het was al te laat voor er  fotorondje, maar we konden wel gelijk helpen met het verplaatsen van een paar groepen schapen naar andere weiden. Doet wonderen voor je schoenen, al die poep, maar dat is bijzaak

De laatste tocht was naar de Murrumbateman Country Inn. Heerlijk eten en goed bier ging er goed in bij ons allemaal. Daarna vroeg op stok, want dat deed de boer ook. Morgen meer!